Ποίηση..Μουσική....Στιγμές.

Στη  Λάμια  Μπεντίουι     29/7/2011

Βραδάκι όμορφο, καλοκαιρινό
ανάμεσα σε φύλλωμα πυκνό,
τα σκαλιά.....
Κατεβαίνω αργά,όλος ο τόπος ευωδιά
αυτή η τρομερή μυρωδιά που μου σπάει τη μύτη
τα φυτά.....στη ρεματιά...........

Βραδάκι όμορφο καλοκαιρινό
ανάμεσα σε φύλλωμα πυκνό
τα σκαλιά....
μπροστά το ξάγναντο
αλάνα φτιαγμένη,έτοιμη για σένα
κουτιά με ηλεκτρική ισχύ έτοιμα να μεταδώσουν πιστά και καθαρά τη φωνή σου
μηνύματα από κόσμους άλλους, άλλες γλώσσες
που μεταφέρουν τα ίδια πάθη, έρωτες,λύπες, χαρές
των ανθρώπων οι ψυχές στο διηνεκές
πάντα ίδιες............

Βραδάκι όμορφο καλοκαιρινό
ανάμεσα σε φύλλωμα πυκνό
τα σκαλιά......
συνεχίζω, δε σταματώ
ούτε κερκίδα ούτε αλάνα
το σπιτάκι το μικρό ψάχνω, εσένα ψάχνω
το χέρι να σου σφίξω, να σου θυμίσω τότε που σε είχα πρωτοδεί
και με κέρδισες
τη φωνή σου ν'ακούω και να μεταφέρομαι αλλού
σ'άλλους τόπους
ακούσματα γλυκά,από τζαμιά αλλαργινά
και μια παράκληση
Από τον πλούτο της φωνής που τόσο απλόχερα μοιράζεις
στείλε νότες ψιλές,γλυκές,μυριοτραγουδισμένες
στη χάρη αυτής της κοπελλιάς
το κάλλος της φωνητικής χροιάς που δε θα ξαναγγίξει το νεύρο το ακουστικό
το αηδόνι αυτό
που πρόωρα απόμεινε βουβό.....

Βραδάκι όμορφο καλοκαιρινό
ανάμεσα σε φύλλωμα πυκνό
τα σκαλιά.........
ξανανεβαίνω...
τ'ακούσματά σου παντού,ανάμεσα από τη δροσιά ακόμα ξεχειλίζουν
σε γλώσσες της Σιτσίλια, των Βερβερίνων εραστών, των δρόμων του Μαρόκου
τόσο όμορφα...
ξανανεβαίνω τα σκαλιά
το μόνο που δεν άκουσα το όμορφο κατευόδιο
γλυκό το χάδι από φωνή
ν'αναζητάει μιά φωνή
που μόνο τώρα θα λαλεί στις φυλλωσσιές του Άδη.